عدم تمرکز قدرت در یک جا، یک تفکر، یک سلیقه و یک جناح، از مهمترین دغدغه های خبرگان و طراحان قانون اساسی بوده است. این تمرکز قدرت برای آیندۀ انقلاب نه فقط خطرناک که وحشتناک است. اگر صحنۀ انتخابات بدین شکل طراحی نشده بود، اکنون همه میتوانستند بدون دغدغه به نامزد مطلوب خویش رأی دهند؛ اما قهر از صندوق رأی نیز بازی کردن در نقشۀ کسانی است که برای پیاده کردن اهداف پیدا و پنهان خود نیازمند تمرکز قدرت در سلیقۀ خویشند و در این مسیر به تصریح رهبری در حق دیگران ظلم و جفا روا می دارند. انتخاب یک نامزدِ ولو حداقلی در جهت مخالف اهداف آنها، می تواند مانع از تحقق کامل چنین خطر بزرگی باشد.