ماه مبارک رمضان امسال به دلایلی از توفیق شرکت در برنامه‌ی مرسوم حوزه‌‌های علمیه در تبلیغ دین محروم شده‌ام لذا تصمیم گرفتم برای جبران این مسأله؛ روزی یک مطلب دینی را در وبلاگ خویش منتشر کنم شاید از این طریق موجبات جبران بخشی از این بی‌توفیقی فراهم آید! نمی‌دانم آیا خواننده‌ای برای این منبر مجازی خواهم یافت؟

***

1. خداوند متعال در آیه‌ی 107 از سوره‌ی مبارکه‌ی انبیاء خطاب به پیامبر مکرم اسلام؛ حضرت محمد (صلوات ‌الله علیه و آله) می‌فرمایند: «و ما ارسلناک الا رحمة للعالمین» ای پیامبر! ما تو را جز رحمتی برای جهانیان نفرستادیم.

2. در آیه‌ی مذکور خداوند متعال، پیامبر اسلام(ص) را نه تنها برای مسلمانان بلکه برای همه‌ی جهانیان به عنوان رحمت معرفی می‌کنند.

3. این پیامبر رحمت یک جمله‌ی عجیب درباره‌ی ماه مبارک رمضان دارد. ایشان می‌فرمایند: «من انسلخ عنه شهر رمضان و لم یغفر له فلا غفر الله له» (اقبال الاعمال، ص 207) : خداوند نیامرزد کسی که ماه رمضان را بگذراند و مورد آمرزش الهی واقع نشود!

4. ظاهر کلام پیامبر نوعی نفرین است اما با اندکی تأمل متوجه می‌شویم که این نفرین خود مژده‌ای بزرگ است!

5. آیت الله میرزا جوادآقا ملکی تبریزی از اساتید بزرگ اخلاق که آثار وی مورد توجه حضرت امام خمینی(ره) بوده است در کتاب ارزشمند خود با عنوان «المراقبات» می‌گوید:

«فانّ هذا الدعا بلحاظ انه (صل‌الله علیه و آله و سلم) بعث رحمة للعالمین بشارة عظیمة لسعة الرحمة و عموم الغفران فی‌ الشهر و الا لم یکن مع کونه رحمة للعالمین یدعو لمسلم و لو کان مذنباً»    

یعنی «از آنجا که پیامبر اسلام(ص) از جانب خداوند متعال به عنوان رحمتی برای جهانیان مبعوث شده است این دعای پیامبر بشارت بزرگی مبنی بر وسعت رحمت الهی و عمومیت بخشش خداوند در ماه مبارک رمضان است و الا پیامبری که رحمت برای جهانیان است مسلمانی را ولو اینکه گناهکار باشد نفرین نمی‌کرد.»

6. انسان می‌بایست خیلی بیچاره باشد که در ماه مبارک رمضان مورد بخشش و رحمت الهی واقع نشود و چنین انسانی مستحق چنین نفرینی است!