قرآن مجید: تِلْک الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِینَ لَا یرِیدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ
(قصص: 83(
این سرای آخرت را برای کسانی قرار می دهیم که در روی زمین اراده برتری جویی (سرکشی) و فساد ندارد و عاقبت (نیک) از آن متقین است.
***
پیامبر اعظم(ص): منْ تَقَدَّمَ عَلی قَومٍ مِنَ الْمُسْلِمینَ وَ هُوَ یَری أَنَّ فیهِمْ مَن هو افضلُ منه فقد خانَ اللَّه و رسولَه و المُسلمیِن
(سنن بیهقى ، ج 10 ، ص 11 / الحیاة با ترجمه احمد آرام، ج۲، ص: ۵۸۶.)
هرکس خود را در جامعه بر دیگران مقدم بدارد؛ درحالی که بداند افراد لایق‌تر از او هستند، قطعاً او به خدا و پیامبر و مؤمنان خیانت کرده است.
***
امیرالمؤمنین على (علیه‌السلام): آفةُ العُلَماءِ حُبُّ الرِّئاسةِ
(غرر الحکم : 3930)
آفت عالمان، حبّ ریاست است.
***
امیرالمؤمنین على (علیه‌السلام): الرئاسةُ عَطَبٌ
(غرر الحکم : ۲۲۳ )
ریاست، [مایۀ] نابودى است .
***
امام باقر (علیه‌السلام): ما ذِئبانِ ضارِیانِ فی غَنَمٍ لَیسَ لَها راعٍ هذا فی أوَّلِها و هذا فی آخِرِها بِأسرَعَ فیها مِن حُبِّ المالِ و الشَّرَفِ فی دِینِ المؤمِنِ
(کافی : ۲/۳۱۵/۳)
اگر دو گرگ درنده یکى از جلو و دیگرى از پشت به گله‌ای بی‌چوپان حمله کنند، خسارتی که به دین مؤمن می‌زنند، سریع‌تر از علاقۀ به مال و مقام نیست.
***
امام رضا (علیه‌السلام): ما ذِئبانِ ضارِیانِ فی غَنَمٍ قد تَفَرَّقَ رِعاؤها بِأضَرَّ فی دِینِ المُسلمِ مِنَ الرئاسةِ .
(کافی : ۲/۲۹۷/۱)
اگر دو گرگ درنده به یک گلۀ بی‌چوپان حمله کنند خسارتى که مى‌زنند کمتر است از خسارتى که ریاست‌طلبى به دین مسلمان وارد مى‌کند .
***
امام صادق (علیه‌السلام): إنّ حُبَّ الشَّرَفِ و الذِّکرِ، لا یَکُونانِ فی قَلبِ الخائفِ الراهِبِ
(کافی : ۲/۶۹/۷)
حبّ مقام و شهرت، در دلِ ترسانِ بیمناک [از خدا] نباشد .
***
امام صادق (علیه‌السلام): مَن طَلَبَ الرئاسةَ هَلَکَ
(کافی : ۲/۲۹۷/۲)
هر که دنبال ریاست باشد، هلاک می‌شود.
***
امیرالمؤمنین على (علیه‌السلام): مَن أحَبَّ رِفعةَ الدنیا و الآخرةِ فَلْیَمقُتْ فی الدنیا الرِّفعةَ
(غرر الحکم : ۸۸۶۸)
هرکه دوست دارد در دنیا و آخرت بلند مرتبه باشد ؛ باید بلند مرتبگى را در دنیا دشمن دارد .
***
امام صادق (علیه‌السلام): مَلْعُونٌ مَنْ تَرَأَّسَ مَلْعُونٌ مَنْ هَمَّ بِهَا مَلْعُونٌ کلُّ مَنْ حَدَّثَ بِهَا نَفْسَهُ
(کافی، جلد۲، صفحه۲۹۸ )
ملعون است کسی که ریاست طلبی کند و کسی که به ریاست همّت گمارد و کسی که در فکر آن باشد.
***
پیامبر اعظم(ص): لا یؤَمَّرُ رَجُلٌ عَلى عَشَرَةٍ فَما فَوقَهُم اِلّا جِی‌ءَ بِهِ یومَ القیامَةِ مَغلولَةً یدُهُ اِلى عُنُقِه فَاِن کانَ مُحسِناً فُکَّ عَنهُ وَ اِن کانَ مُسیئاً زیدَ غِلّاً اِلى غِلِّهِ
(امالی طوسی، مجلس دهم، ص ۲۴۶)
هیچ‌کس نیست که بر ده نفر یا بیشتر، ریاست و امارت داشته باشد مگر اینکه او را روز قیامت در حالی می‌آورند که دستش به گردنش بسته است؛ پس اگر چنانچه آدم درستکاری بود و تقصیری متوجّه او نبود، او را رها می‌کنند و اگر چنانچه بدکار و گناهکار بود، غل و زنجیرش افزایش پیدا می‌کند.
***
امام صادق (علیه‌السلام): أَ تَرَى لَا أَعْرِفُ خِیَارَکُمْ مِنْ شِرَارِکُمْ بَلَى وَ اللَّهِ وَ إِنَّ شِرَارَکُمْ مَنْ أَحَبَّ أَنْ یُوطَأَ عَقِبُهُ إِنَّهُ لَا بُدَّ مِنْ کَذَّابٍ أَوْ عَاجِزِ الرَّأْی
(کافی ج2, ص299)
گمان نکنى که من خوبان و بدان شما را نمی‌شناسم؟! چرا به خدا که بدان شما کسى است که دوست دارد پشت سرش راه روند، و به ناچار باید دروغ پردازد یا ناتوان در رأى باشد.
***
پیامبر اعظم (ص): احْثُوا فِی وُجُوهِ الْمَدَّاحِینَ التُّرَاب
(کتاب من لایحضره الفقیه ،ج ۴ ، ص ۳۸۱)
به روى ستایش‌گران متملّق خاک بیفشانید.
***
پیامبر اعظم (ص): أَیُّمَا رَجُلٍ اسْتَعْمَلَ رَجُلاً عَلَی عَشَرَةِ أَنْفُسٍ عَلِمَ أَنَّ فِی الْعَشَرَةِ أَفْضَلُ مِمَّنِ اسْتَعْمَلَ فَقَدْ غَشَّ اللَّهَ وَغَشَّ رَسُولَهُ وَغَشَّ جَمَاعَةَ الْمُسْلِمِینَ.
(نهج الفصاحه)
هر کس مردى را بر ده تن ریاست دهد و بداند که میان آنها کسى هست که از او برتر است پس با خدا و رسول خدا و جماعت مسلمین تقلب کرده است.
