در تاریخ 30 آبان 1392 مطلب کوتاهی نگاشتم با عنوان «خاصیت توهم زدایی انتخابات» در قسمتی از آن متن آمده بود: «در حالی که از آغاز فعالیت دولت جدید کمتر از 100 روز گذشته است اما گویا برخی نمی‌خواهند خود را از توهمات گذشته‌ی خویش نسبت به میزان همراهی مردم با افکارشان رهایی بخشند. به نظر می‌رسد این افراد به جای اینکه به بازسازی جایگاه خود در افکار عمومی روی آورند همان مسیر گذشته‌ی خویش را پی‌گرفته‌اند مسیری که گویا قرار است آنها را به تجربه‌ی مشابهی در انتخابات آینده‌ی مجلس شورای اسلامی بکشاند. این البته به شرطی است که زمینه‌ی شکل‌گیری رقابتی با حضور سلایق مختلف درون نظام فراهم آید.»

گرچه زمینه شکل گیری رقابت متوازن جناح های مختلف در انتخابات شکل نگرفت اما نتیجه همان بود که پیش بینی می شد.

به نظر بنده مجلس آینده را می توان «مجلس اعتدال» نامید. حذف اکثر نامزدهای اصلاح طلب از سوی شورای نگهبان باعث شد تا در بهترین حالت برای این جناح امکان تشکیل مجلسی اصلاح طلب وجود نداشته باشد و البته عملکرد متقابل مردم در حذف اکثر نامزدهای شاخص اصولگرا نیز نشان از آن دارد که مجلس آینده در اختیار این جریان نیز نخواهد بود.

برایند عوامل مختلف تاثیرگذار بر نتایج انتخابات حاکی از آن است که مجلس دهم بیش از هر چیز عملکردی اعتدالی خواهد داشت.

در این مجلس جز در موارد محدود از نیروهای تندرو دو جناح نه نماینده ای وجود دارد و نه صدایی بلند خواهد شد.

عارف و لاریجانی در این مجلس می توانند نقش رییس و نائب رییس را بر عهده بگیرند. اینکه کدام رییس باشد و کدام نایب رییس تا حدی به انتخابات میاندوره ای مجلس بستگی دارد اما هر نتیجه ای حاصل شود در گرایش اعتدالی مجلس تاثیر چندانی نخواهد داشت. به هر حال تندروها، هیچ کدام را نماینده خود نمی دانند.

خوشحالی رییس جمهور از ترکیب مجلس دهم حاکی از همین واقعیت است.